ഒരു സ്വപ്ന കൂടില്‍ നിന്ന്
ഞാന്‍
ജനിക്കുവാന്‍
കൈകാല്‍ അടിച്ചപ്പോള്‍
മറുത്തൊന്നും പറയാതെ
എന്റെ വരവിനെ പ്രതീക്ഷിച്ച
അമ്മ
പ്രതീക്ഷയുടെ പ്രകാശങ്ങളുടെ
പാല്‍ ചുരത്തി
അമ്മയോടോട്ടി കിടന്നു
കണ്ണടച്ചപ്പോള്‍
ഇനിയുള്ള നാളിലെ
നിമിഷങ്ങളിലെ വേദനകളെ
എന്നോടൊപ്പം പാടിയുറക്കി
ഉറക്കത്തില്‍ നിന്ന് ഉണര്‍ന്ന
എന്നെ
വേദനിച്ചിട്ടും
വേദനിക്കാത്ത മുഖം തന്നു
കൈപിടിച്ച് യാത്രയാക്കി
ഇന്ന്
ദൂരെ ഇരുന്നു
അമ്മ കാണാതെ
ഞാന്‍
കരയുംബോഴെല്ലാം
ഹൃദയത്തിലെ വിങ്ങലില്‍ നിന്ന്
ജനിക്കുന്നത് എന്റെ തന്നെ
ഒരായിരം രൂപങ്ങള്‍
ഏതിലാണ് ഞാനെന്നു പരതുന്ന
എന്നെ കാണാതായി
മനസ്സില്‍, പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍
അമ്മയെ വിളിക്കുമ്പോള്‍
എന്റെ പതറിയ ശബ്ദം കേട്ട്
കരയാതിരുന്ന
അമ്മയും കണ്ണുകള്‍ പൊത്തുന്നു
എന്തിനും ഉത്തരം തന്നു
എന്നെ വാരി പുനര്ന്നിരുന്ന അമ്മ
ഇന്ന്
ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങളില്‍ പെട്ട്
അലയുന്ന എന്നെ നോക്കി
വിറയ്ക്കുന്ന കൈകള്‍
മൂര്‍ദ്ധാവില്‍ അമര്‍ത്തുമ്പോള്‍
ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചത്‌
വീണ്ടും
അമ്മയോടോട്ടി കിടക്കുവാന്‍
ആയിരുന്നു
ഇനിയും ജനിക്കുവാന്‍
ഒന്നു കൂടി എഴുതുവാന്‍
ഇനി എനിക്ക്
വീണ്ടും ജനനം ഇല്ലാതായല്ലോ
No comments:
Post a Comment