കുഞ്ഞിളം മൊട്ടിന്റെ
കാണാ കിനാവുകള്‍
കണ്ടെന്ന പോലെ മൂളും
ശലഭങ്ങളിലോന്നടുതെത്തി
മുത്തമിട്ടുയരുന്നു വീണ്ടും
താഴ്നിറങ്ങുന്നു ചുണ്ടുകള്‍
പറ്റിയിരിക്കുന്ന മധു നുകര്‍ന്നു-
മ്മകള്‍ നല്‍കി പുണരുന്ന
മൂളലില്‍ ശീല്‍ക്കാരം കേട്ടും
കാറ്റിലാടുന്നു തണ്ടുകള്‍
ഇനിയും വിടരുവാന്‍
കൊതിക്കുന്ന കൂമ്പിന്റെ
ഇളം പച്ച മേനിയില്‍
ഒരുക്കുന്നു മൊട്ടുകള്‍
കുനു കുനെ ചിരിക്കുന്നു
ഓര്മ്മയിലെത്തുന്ന ചില നിമിഷങ്ങളിലെ ഭാവങ്ങള് ചില അസ്വസ്ഥതകള് ഒന്ന് വരച്ചു വെച്ചാലോ എന്ന് തോന്നിയതിന്റെ ഭാഗമായാണ് എഴുത്തിന്റെ തുടക്കം.ചില വാക്കുകള് മേയ്യോഴുക്കില്ലാതെ മുഖം തിരിച്ചും മറഞ്ഞിരുന്നും വിഷമിപ്പിക്കുന്നു.ബോധം ആകട്ടെ എല്ലാ വാക്കുകളും ഒരേ പോലെ ഒരേ സമയത്ത് തരുന്നും ഇല്ല. ഞാനും എന്റെ മനസ്സും ആയുള്ള ഒരു മത്സരം.വാക്കുകള് ആകുന്ന കളിമണ്ണില് ചിന്തയുടെയും ഭാവനയുടെയും കരസ്പര്ശം കൊണ്ട് ഒരു കളിമണ് ശില്പം മിനുക്കി എടുക്കുവാന് ഉള്ള ഒരു ശ്രമം.
No comments:
Post a Comment