മറച്ചു വെച്ചാലും
മറക്കുവാന്‍ കഴിയാതെ
മിഴികളുടെ തേടലില്‍ നിന്നകന്നു
മനസ്സിനെ ഒളിപ്പിക്കുവാനിടം തേടി
യകലുന്ന വിരഹങ്ങളുടെ യാത്ര
മനസ്സിലെക്കെത്തി നോക്കിയപ്പോള്‍
മിഴികളില്‍നിന്നുതിരുന്ന
നിറം കലര്‍ന്ന വാക്കുകക്ക്
നെടുവീര്‍പ്പിന്റെ ഭാരം
വിടപറയും മുന്പായി
ഒരു കുഞ്ഞു താരകത്തിന്നിളം
മെയ്യുറങ്ങും വിണ്ണില്‍ നിന്ന്
മിന്നി വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടിണകളില്‍
നിന്നു നീല നിറമുള്ള വാക്കിന്റെ
സ്വരമുയരുന്നതിന്‍ കാതോര്‍ത്തു
ശാപം പേറിയ മന്കൂനകള്‍
വിളികകള്‍ക്കായി കാതോര്‍ത്തു നിന്നു
പറന്നകന്ന പക്ഷിയുടെ
ചെറുതാകുന്ന ചിറകടിയും
പെയ്തൊഴിഞ്ഞു ഭാരം കുറഞ്ഞ
വെളുത്തമേഖങ്ങളുടെ
തെന്നിമാറുന്ന മൃദു മര്‍മ്മരങ്ങള്‍ക്കായി
കാതോര്‍ത്തു കാത്തുനിന്നരികത്തണഞ്ഞ സ്നേഹങ്ങള്‍
വിരഹങ്ങളുടെ പുല്‍കൊടിതുമ്പിന്‍ മിഴിയില്‍
മഞ്ഞുതുള്ളികളില്‍ നിന്നൊരു തുള്ളി
വീണ്ടും അമര്‍ന്നിരുന്നു കണ്മഷിയില്‍
ഇറുകിപ്പിടിച്ചിളം വെയിലില്‍ വജ്രതുല്ല്യം
വീണ്ടുമൊരു മന്ദസ്മിതം തൂകുന്നു
ഓര്മ്മയിലെത്തുന്ന ചില നിമിഷങ്ങളിലെ ഭാവങ്ങള് ചില അസ്വസ്ഥതകള് ഒന്ന് വരച്ചു വെച്ചാലോ എന്ന് തോന്നിയതിന്റെ ഭാഗമായാണ് എഴുത്തിന്റെ തുടക്കം.ചില വാക്കുകള് മേയ്യോഴുക്കില്ലാതെ മുഖം തിരിച്ചും മറഞ്ഞിരുന്നും വിഷമിപ്പിക്കുന്നു.ബോധം ആകട്ടെ എല്ലാ വാക്കുകളും ഒരേ പോലെ ഒരേ സമയത്ത് തരുന്നും ഇല്ല. ഞാനും എന്റെ മനസ്സും ആയുള്ള ഒരു മത്സരം.വാക്കുകള് ആകുന്ന കളിമണ്ണില് ചിന്തയുടെയും ഭാവനയുടെയും കരസ്പര്ശം കൊണ്ട് ഒരു കളിമണ് ശില്പം മിനുക്കി എടുക്കുവാന് ഉള്ള ഒരു ശ്രമം.
No comments:
Post a Comment