Saturday, 1 October 2011

അസ്തമന ബിന്ദുക്കള്‍

 
കല്ലുകള്‍ താഴോട്ടു  ഉരുട്ടി
നാറാണത്തു പ്രാന്തന്‍
ഉത്തരം നല്‍കാതെ  ചിരിച്ചു
താഴോട്ടുള്ള പതനത്തിന്റെ 
അവസാന കുതിപ്പിന്റെ വേഗത

മോണലിസയെ   വരച്ചു
ഡാവിഞ്ചി പിറ് പിറുത്തു ചിരിച്ചു
സ്ത്രീയുടെ
പതനത്തിന്റെ
പരിഭവത്തിന്റെ
വെറുപ്പ്‌ കലര്‍ന്ന
ചിരിയുടെ ദീര്‍ഖ നീശ്വാസത്തിന്റെ തുടക്കം

വളര്‍ന്നു എഴുന്നേറ്റ മക്കള്‍
മുലപ്പാല്‍ രണ്ടു ദിക്കിലും
തുപ്പി നിറച്ചു
മഞ്ഞളിച്ച ഉദയവും
ചാര നിറത്തില്‍
അസ്തമനവും കലര്‍ത്തി
ദിക്കുകളറിയാതെ
നിറങ്ങള്‍ അറിയാതെ
ജീര്‍ണ്ണിച്ച ശരീരത്തില്‍
തൃഷ്ണ തേടി
താഴോട്ടുരുണ്ട കല്ലുകള്‍
വെറുപ്പിന്റെ ചിരികളെ
പ്രാപിക്കുവാന്‍
നിമിഷങ്ങളുടെ ഈറ്റില്ലത്തില്‍

നാറാണത്തു പ്രാന്തന്റെ ചിരിയും
ഡാവിഞ്ചിയുടെ ചിരിയും
മുടന്തനും അന്ധനുമായി
അക്ഷരങ്ങളുടെ
നിറങ്ങളുടെ
ഭൂതങ്ങളെ കണ്ടു
അകലങ്ങളില്‍ തന്നെ
ഒരു ബിന്ദുവായി അവസാനിച്ചു 

No comments:

Post a Comment